Binalikan ko pala ito dahil naisipan kong basahin yung mga na-una kong post. Aba, dito pala ako first tym nagsulat. Unang blog ko. Dito ko na-limbag ang mixed emotions ko bago pumasok sa kolehiyo. Mga karanasan... Nga pala yung iba rin pala jan e copied lang din dun sa isa.. if ever kasi di niyo mabuksan friendster ko e, dito niyo na lamang basahin. Alam niyo naman e hangad ko ang ika-liligaya ng bawat isa.
Sa totoo lang dapat serious tong isusulat ko ngayon e, kaso lalo ko pa bang i-dodown ang sarili ko? Ito na nga lang pagsulat ang nakakapagpagaan ng loob ko tapos lulungkutan ko pa? Ang masama pa dun, kaw din baka maluha! Mala-MMK ang kinakaharap kong problema ngayon, pero yaan mo, test lang yan. Ako ng bahala, pati ang nag-iisang KAIBIGAN ko, Lam kong sinusuportahan niya ako, ever since. Thanks my LORD!
Ayoko nakakakita ng malungkot, yung tipong kasing kuba ko na, yung tipong mas matanda pa sa Narra sa me likod ng bahay ang hitsura dahil lang sa isang problema. Dapat masaya lang. Kung ano ang mangyayari yun ang mangyayari. Natural lang maramdaman ang takot, pero utang na loob, harapin mo yang takot na yan, mas malakas ka jan!
teka tigil ko muna ito.. hahaha
feeling ko kasi di niyo ko na-iintindihan, tutal wala akong na-ikwento pa.
Medyo bangag lang ako pasensya na...
gusto mo pa magbasa?
rock on!
No comments:
Post a Comment